Oleh: Muhammad Hafez Darwis
Dari data PRK Semenyih yang telah saya bentangkan pada bahagian pertama, jelas bahawa undi Melayu baik yang di kawasan kampung dan pinggir bandar mahu pun kawasan taman perumahan di bandar, majoriti daripada mereka memberikan sokongan kepada UMNO.
Kenaikan peratus sokongan undi Melayu kepada UMNO sebanyak hampir 24% adalah suatu bentuk penzahiran ‘keterpendaman Melayu’ oleh sebahagian besar pengundi-pengundi Melayu di Semenyih.
Setelah sembilan bulan PH memerintah, majoriti pengundi-pengundi Melayu di Semenyih telah menzahirkan penolakan mereka terhadap PH dengan jelas. Apakah sebab kepada penolakan tersebut adalah kerana isu-isu ekonomi seperti kos hidup yang tinggi, harga barang yang masih belum turun, kutipan tol yang gagal dimansuhkan atau yang seumpamanya?
Sokongan Daripada Penyokong PAS
Sebab-sebab ekonomi tentunya turut menyumbang tapi pada masa yang sama dari data yang saya kemukakan dalam tulisan di bahagian pertama didapati pengundi-pengundi kelas menengah Melayu di kawasan supermajority Melayu di Bukit Mahkota dan Kantan Permai misalnya, telah mengalihkan sokongan mereka kepada UMNO.
Malahan dari data yang dilaporkan oleh Malaysiakini itu juga menunjukkan peralihan sokongan kelas menengah Melayu melibatkan jumlah yang cukup signifikan iaitu sebanyak 10.4% di Bukit Mahkota dan 12.3% di Kantan Permai. Memandang mereka datang dari kelas menengah, kemungkinan faktor ekonomi bukan menjadi sebab utama kepada peralihan sokongan, tidak boleh diketepikan.
Peralihan sokongan kelas menengah Melayu ini tentunya boleh juga diandaikan sebagai dukungan yang diberikan oleh penyokong-penyokong PAS kepada calon UMNO memandangkan PAS tidak bertanding di PRK Semenyih.
Walau apa pun andaian yang dibuat, berdasarkan data yang dikutip menunjukkan sebahagian besar kelas menengah Melayu di Semenyih telah menolak PH, dan penyokong-penyokong PAS di Semenyih pula telah memberikan kesanggupan untuk turut mengundi parti UMNO, yang dulunya merupakan musuh ketat mereka.
‘Keterpendaman Melayu’ Punca Sokongan
Persoalan selanjutnya ialah apakah yang menyebabkan peralihan sokongan majoriti pengundi Melayu khususnya kelas menengah Melayu untuk menolak PH dan apakah yang mendorong kesanggupan penyokong PAS untuk sama-sama memberi sokongan kepada UMNO di PRK Semenyih ini?
Jawapan untuk kedua-dua soalan ini seperti mana yang telah saya nyatakan di bahagian kedua ialah ‘keterpendaman Melayu’.
‘Keterpendaman Melayu’ ini jugalah yang mendorong PAS untuk sanggup berkerjasama dan ‘berkahwin’ secara rasmi dengan musuh ketatnya sebelum ini, UMNO. ‘Keterpendaman Melayu’ ini juga turut mempengaruhi penyokong-penyokong PAS di akar umbi untuk memberi undi mereka kepada UMNO dalam PRK Semenyih yang lepas.
Terkandung di dalam ‘keterpendaman Melayu’ ini adalah cita-cita dan aspirasi nasionalisme Melayu. Walau pun kedua-dua parti Melayu ini membawa dua unsur nasionalisme Melayu yang berbeza tapi di peringkat ini, keinginan untuk menyatu itu kelihatannya kuat, sekurang-kurangnya di kalangan pimpinan kedua-dua parti.
‘Keterpendaman Melayu’ yang dimiliki oleh kepimpinan kedua-dua parti ini akhirnya dizahirkan melalui ‘perkahwinan’ UMNO-PAS yang telah pun dimateraikan secara rasmi pada 5 March 2019 yang lepas.
‘Keterpendaman Melayu’ Sebagai Survival Mode
Dan seperti mana yang telah saya huraikan dalam tulisan di bahagian kedua, penzahiran ‘keterpendaman Melayu’ boleh berlaku apabila situasi tersudut, tergugat atau terancam muncul, maka di kala itulah akan dizahirkan rasa ‘keterpendaman’ yang disembunyikan sebelumnya.
Penzahiran ‘keterpendaman Melayu’ ini juga boleh dianggap sebagai satu bentuk survival mode. Suatu mekanisme yang digunakan ketika menghadapi gugatan atau ancaman yang dinilai sebagai merbahaya bagi survival sesuatu komuniti atau pertubuhan itu.
Kedua-dua pertubuhan politik terbesar Melayu dan Islam ini sememangnya dalam situasi yang terdesak dengan pelbagai dakwaan mahkamah yang melibatkan rasuah dan juga tuduhan berbohong serta menipu dari masyarakat awam. Justeru, ‘keterpendaman Melayu’ yang terbentuk daripada cita-cita nasionalisme Melayu itu boleh diseru, dibangkitkan dan dipropagandakan sebagai terancam.
Cita-cita nasionalisme Melayu yang sedang diancam adalah sumber sedia ada yang paling berkesan untuk digunakan sebagai alat penggembeling sokongan bagi melindungi pertubuhan masing-masing dan juga menyelamatkan diri pemimpin mereka sendiri.
Apatah lagi bila institusi politik yang dilihat mengancam itu sebahagian besarnya datang daripada DAP, sebuah parti yang dikuasai oleh kaum Cina yang dari sudut ideologi, tradisi dan sejarahnya, menolak cita-cita dan aspirasi nasionalisme Melayu.
Rasa keterancaman itu tentulah diperkukuhkan lagi apabila parti yang dilihat menolak aspirasi nasionalisme Melayu ini telah pula menjadi sebahagian daripada kerajaan yang memerintah dan kini mempunyai akses kuasa yang lebih luas dalam membuat keputusan pemerintahan negara.
Bahan Propaganda Datang Dari PH Sendiri
Cita-cita nasionalisme Melayu yang terancam ini sebenarnya tidak susah untuk dipropagandakan bagi memicu sentimen dan perasaan manusia-manusia Melayu. Bahan untuk dipropagandakan datang daripada tindakan politik parti-parti dalam PH dan kenyataan yang keluar dari mulut kepimpinan PH serta tingkah laku penyokong-penyokong PH sendiri – misalnya isu pelantikan jawatan Menteri Kewangan dan Peguam Negara, cadangan untuk meratifikasi ICERD, rusuhan yang berlaku di kuil Sri Maha Mariamman Seafield, tuntutan untuk mengiktiraf Sijil UEC, pemberian dana jutaan ringgit kepada sekolah-sekolah dan kolej-kolej Cina, kenyataan Kulasegaran Menteri dari DAP yang mendakwa Melayu bangsa pendatang, kes penghinaan terhadap Nabi Muhammad dan isteri beliau Aisyah, dakwaan dari kenyataan awal Lim Guan Eng sebelum beliau menarik balik tentang kerjasama antara UMNO-PAS sebagai perisytiharan perang tehadap bukan Muslim, kenyataan ADUN Mengkibol dari DAP tentang pembunuhan umat Islam di masjid Christchurch New Zealand serta berbagai-bagai lagi insiden lain yang telah dipropagandakan sebagai usaha untuk memadamkan unsur-unsur yang ada dalam nasionalisme Melayu.
Semua kejadian ini dengan taktik dan strategi propaganda yang berkesan serta berterusan, saya percaya tentunya telah menimbulkan sedikit sebanyak rasa resah dan terancam yang bertumpuk-tumpuk buat sebahagian besar daripada manusia-manusia Melayu sejak daripada PRU14 sembilan bulan yang lalu.
Menangani Ledakan ‘Keterpendaman Melayu’
Rasa resah dan terancam yang menumpuk ini tentulah ada batasnya. Lama-kelamaan sentimen nasionalisme Melayu yang terpendam itu pasti meledak dan dizahirkan. Ledakan ‘keterpendaman Melayu’ yang bermula di perhimpunan anti-ICERD itu nampaknya diteruskan penzahirannya sehingga ke PRK Semenyih dan kemungkinan besar akan turut menjangkiti PRK DUN Rantau, pada bulan April 2019 nanti.
Justeru itu, untuk menangani ledakan ‘keterpendaman Melayu’ dan menghentikannya dari terus merebak, maka unsur-unsur yang membentuk nasionalisme Melayu yang terpendam ini perlulah dikenalpasti dan difahami.
Apakah unsur-unsur nasionalisme Melayu yang ada dalam ‘keterpendaman Melayu’ ini? Pada pandangan saya terdapat tujuh unsur utama dalam nasionalisme Melayu yang membentuk rasa ‘keterpendaman’ dalam jiwa manusia-manusia Melayu. Tujuh unsur nasionalisme Melayu yang terpendam ini akan saya perincikan di bahagian keempat nanti.
Naratif Malaysia 